DECIDE WHETHER THESE NOUNS ARE COUNTABLE (C) OR UNCOUNTABLE (U)
- The children are playing in the garden. C
2 .I don’t like milk. U
3.I prefer tea. U
4. Scientists say that the environment is threatened by pollution. C
5. My mother uses butter to prepare cakes. U
6. There are a lot of windows in our classroom. C
7. We need some glue to fix this vase. U
8.The waiters in this restaurant. C
9.My father drinks two big glasses of water every morning. C
10.The bread my mother prepares is delicious. U
11. Drivers must be careful; the road is slippery. C
12. Some policemen are organizing road traffic to avoid any accidents. C
13. I bought three bottles of mineral water for our picnic. C
14. I’d like some juice please. U
15. Successful candidates will join the camp later this year. C
16. A rise in oil prices is inevitable since there is more and more world demand for energy. U
17. The exercises on this website are interesting. C
18.Dehydrated babies must drink a lot of water. U
19. Adult illiterates learn through a special government program. C
20. I met some nice people when I was walking along the beach. C
MANY, MUCH, A/AN, SOME AND ANY
Ex.1 Insert many or much
1.There is much fruit in the basket.
2. There is much money in my purse.
3. There are letters many in the letter-box.
4. There is much work for you today.
5. There is much information in this book.
6.There are many sentences in this exercise.
7. There are many mistakes in your dictation.
8. There is too much homework for today.
9. There are many fashionable dresses in this shop.
10. There is too much noise in the classroom.
Ex.2 Insert a/an or some
1.There is a bird in the cage.
2. There is some water in the jug.
3. There are some sandwiches on the tray.
4 There is some money in his pocket.
5.There is some sugar in the bowl.
6. Mathematics is an important subject.
7. There is a bank in this sreet.
8.There are some newspapers in my bag
9. There is some wine in the bottle.
10. There are some maps on the walls.
11 Some students are quite intelligent.
Mkhitar Sebastatsi (Life)`
Mkhitar Sebastatsi was born in 1676 in Sebastia.His real name was Manuk ,but when he became a clergyman,he got a new name Mkhitar.He was an Armenian Catholic monk,as well as prominent scholar.The Armenian historian Stepanos Nazarian described him as the «second Mesrop Mashtots». His parents gave him a good education to prepare him to assume the family business. Instead, from an early age, he wanted to become a monk. Refused permission for this, he found a young companion to flee to the mountains where they might live as hermits. Quickly found by his parents he was returned home.
Still refused permission to enter the monastery by his parents, he began to frequent a neighboring family which consisted of a mother and her two daughters who lived a monastic form of life in their home, which they shared with an elderly priest.
in 1691 Manuk fianally received permission from his parents to work in the monastery.This time he changed his name to Mkhitar.
After his admittance to monastic life, Mekhitar began to see that the state of monastic life was extremely low after the devastating destruction of the Armenian monasteries in previous centuries. He began to seek out a source of true learning of the spiritual life, being taken to various monasteries by several traveling religious scholars who promised to teach him what he sought if he would serve them. During this period, he came into contact with members of the Roman Catholic religious orders ,who were active in Armenia. Learning about Catholicism, he came to feel that Rome would be the best place to do the theological studies he had long sought. He determined to set out for there, but received many setbacks of both health and the rejection of those Armenian monks and bishops along the way who rejected Western doctrines. Finally he was forced to return to his home town, walking barefoot, though he was suffering from jaundice. Slowly regaining his health there, in 1696 he was ordained a priest by the Abbot of Holy Cross Monastery.
Two years later, escaping persecution by the Ottoman authorities, the order moved to Peloponnese.
In 1715,the Congregation was moved to St Lazarus Island . Mekhitar built up the monastery on the island .
Mekhitar died at the monastery on 27 April 1749 and is buried in the monastery church.
Մխիթար Սեբաստացին ծնվել է 1676 թվականին Սեբաստիայում։ Նրա իսկական անունը Մանուկ էր, բայց երբ նա դարձավ հոգեւորական, ստացավ նոր անունը՝ Մխիթար։ Նա հայ կաթոլիկ վանական էր, ինչպես նաև ականավոր գիտնական։ Հայ պատմիչ Ստեփանոս Նազարյանը նրան նկարագրել է այսպես. «երկրորդ Մեսրոպ Մաշտոց». Ծնողները նրան լավ կրթություն են տվել՝ նախապատրաստելու ընտանեկան բիզնեսը ստանձնելուն: Փոխարենը փոքր տարիքից նա ցանկանում էր վանական դառնալ։ Հրաժարվելով դրա թույլտվությունից՝ նա գտավ երիտասարդ ուղեկից՝ փախչելու լեռները, որտեղ նրանք կարող էին ապրել որպես ճգնավոր: Ծնողների կողմից արագ հայտնաբերելով նրան վերադարձրել են տուն:
Մերժելով իր ծնողների կողմից վանք մտնելու թույլտվությունը, նա սկսեց հաճախել հարևան ընտանիք, որը բաղկացած էր մորից և նրա երկու դուստրերից, ովքեր ապրում էին վանական կյանքով իրենց տանը, որը նրանք կիսում էին տարեց քահանայի հետ:
1691 թվականին Մանուկը վերջապես ծնողներից թույլտվություն է ստանում աշխատելու վանքում: Այս անգամ նա փոխել է իր անունը Մխիթար:
Մխիթարը վանական կյանքին ընդունվելուց հետո սկսեց տեսնել, որ վանական կյանքի վիճակը չափազանց ցածր է նախորդ դարերում հայկական վանքերի ավերիչ ավերածություններից հետո։ Նա սկսեց փնտրել հոգևոր կյանքի ճշմարիտ ուսուցման աղբյուր՝ նրան տարան տարբեր վանքեր մի քանի շրջագայող կրոնական գիտնականների կողմից, ովքեր խոստացան նրան սովորեցնել այն, ինչ նա փնտրում էր, եթե նա ծառայեր նրանց: Այս ընթացքում նա կապի մեջ է մտել Հայաստանում գործող հռոմեական կաթոլիկ կրոնական միաբանության անդամների հետ։ Սովորելով կաթոլիկության մասին՝ նա սկսեց զգալ, որ Հռոմը լավագույն վայրը կլինի աստվածաբանական ուսումնասիրություններն անելու համար, որոնց նա երկար ժամանակ փնտրում էր։ Նա որոշել էր ճամփորդել այնտեղ, բայց ստացավ բազմաթիվ անհաջողություններ ինչպես առողջական, այնպես էլ այն հայ վանականների ու եպիսկոպոսների մերժման ճանապարհին, ովքեր մերժում էին արևմտյան վարդապետությունները: Վերջապես նա ստիպված եղավ վերադառնալ իր հայրենի քաղաքը՝ ոտաբոբիկ քայլելով, թեև տառապում էր դեղնախտով։ Այնտեղ կամաց-կամաց վերականգնելով իր առողջությունը՝ 1696 թվականին Սուրբ Խաչ վանքի վանահայրի կողմից ձեռնադրվել է քահանա։
Երկու տարի անց, խուսափելով օսմանյան իշխանությունների հալածանքներից, հրամանը տեղափոխվեց Պելոպոնես։
1715 թվականին միաբանությունը տեղափոխվեց Սուրբ Ղազար կղզի։ Մխիթարը կառուցել է վանքը կղզու վրա։
Մխիթարը մահացել է վանքում 1749 թվականի ապրիլի 27-ին և թաղված է վանքի եկեղեցում։